*Ahmet Emiroğlu
CARGILL ÇIKMAZI NEREYE KOŞUYOR
Bir şeyi yapmak için İnanca, bilgiye ve elbette ki finansa ihtiyaç vardır. Yoksa yapacağız diye bu günü yarına ve yarınlara bırakarak yapılsa da demode olan bu yaptırımlardan fayda sağlanması mümkün olamaz. Görülüyor ki az zaman içinde büyük işler yapılması ile hedefe varılır. Satarak, yıkarak bir anlık gelir elde edebilirsiniz. Devamlı getirim sağlayan bu kuruluşları bir anlık meblağa kurban etmiş olursunuz. Bu güne kadar özelleştirme adı altında satılan fabrikalar şimdi yoklar. Bunlardan bir tanesi Sümerbank. Kazanımlarıyla birçok fabrikalar yapıldı. Şimdi ise yerine Sosyal Bilgiler Fakültesi açılıyor. Restore çalışmaları devam ediyor. Diğerlerinin yerlerinde ise gökdelenler ve AVM’ler yer alıyor.
Türkiye şeker Grubunun 696 KHK ile kapatılıp Tarım ve Sağlık Bakanlıklarına bağlanması ne anlama geliyor? Yahudi kökenli Amerikalılarının kurmuş olduğu CARGILLE ‘in ürettiği mallar gelişmiş Ülkelerde nerdeyse üretilmiyor ve tüketilmiyor. ABD % 5’lik kotayı % 2 ye düşürdü. Türkiye’de ise Kemal toplam ürettiği 1.200.000 ton, Türkiye’de ise 500.000 tondur.
Özelleştirilme Yüksek Kurulu kanımca bir karar almıştır ve bu kararın Özelleştirme idaresine bildirmiştir. Kendi başına karar alıp ve Resmi Gazetede yayınlatılması olumlu bir davranış olmadığı kanısındayım. Umarım Özelleştirilen 14 Şeker Fabrikası aynı akıbete uğramaz ve maksatları dışında kullanılmaz. 17 yıldır hep konuşuldu. Sıra yapmaya geldiğinde onu beklemeye terk ettiler. Tarım ve hayvancılıkta kendi kendimize yeten ülkeler arasındaydık. Şimdi ise nerelerde olduğumuzu anlamak zor. Sırbistan’dan bile et alıyoruz. Bakliyat, hayvancılık ve hububat ithalatında başı çekiyoruz. Akaryakıt ve hayvancılık üzerinde, çiftçinin lehine alınan bu karar yerinde olup geç kalınmış bir karardır. Umarım bunun arkasında durulur.
Özelleştirme idaresi bütün boyutlarıyla kamuoyunu aydınlatması gerekmez miydi? Firmalar arasında doğal bir satış yapıldığı izlenimini vermektedir. Özelleştirme nedeni ile orada çalışanlar, çiftçiler, hayvancılık yapanların mağduriyetleri düşünüldü mü? Çünkü bunun çaresi Şeker Fabrikaların özelleştirilmesi değil, daha da yüksek verim nasıl alınır olmazsa olmazlarımız olmalıdır. Çünkü sadece şeker düşünülmemelidir. Hava kirliliği meselesinde çözüm şeker pancarı üretmekle sağlandığı ve birçok Avrupa ve gelişmiş ülkelerde teşvik edildiği söylenmektedir. Örneğin Afşin-Elbistan Türkiye’nin Dördüncü büyük ovasıdır. (Termo Elektrik Santralı nedeni ile hava kirliliği yüksek boyutta) 24 Kg. ağırlığında pancar yetişmekte ve ödül merasimi yapılmıştır. Bu nedenle Elbistan Şeker Fabrikasının kapatılması değil pancar üretiminin teşvik edilmesi gerekmez mi idi? Ilgın Şeker Fabrikası ise 2017-2018 yılında 33 milyon kar etmiştir. Diğer Fabrikaların birçoğu da zorluklarla yapılmış Ulusal ve Milli Fabrikalarımızdır. İhalenin 2008 yılında ÖYK kararıyla çıkarılmadığı, hangi stratejiye dayanarak satış işlemi kamuoyundan kaçırılıyor? İhale, Şeker İş Sendikası tarafından 4046 sayılı yasaya aykırı sürecinin olduğu için iptal davası açmış, karşı gibi görünen diğer sivil toplum örgütleri de şeker iş sendikasının yanın da yer alması gerekmez miydi?
Bu Fabrikaların bulunduğu illerdeki Belediye Başkanları, Sivil Toplum Örgütleri önderliğinde halkın ve Devletin bu mağdur edilmesini önlemek hususunda eyleme geçmeleri gerekmezmİydi? Hatta şeker Kanununda değişiklik yaparak Glikoz serbest bırakılmak istenmiş, tepki üzerine yasa gerçekleşmemişti. 15 Temmuz darbe faaliyetlerinden dolayı meydanı boş bulmuşlar 17 ay denetleme kurulu göreve başlatılmamış ve kurum işlevsiz bırakılmıştır. Bundan faydalanarak istediği kadar mal satmışlardır. Tekrar ediyorum Şeker Fabrikaları Millidir, dolaysıyla Milletin malıdır.Satılamaz,Vesselam….
AHMET EMİROĞLU
26-02-2018
